Očigledno je da autonomne odluke sudskih organa ništa ne znače vladajućoj eliti
Nakon antologijske izjave Zorana Jelića „jedan zaposleni, četiri glasa“, koja odlazi u istoriju posle preziznog sublimiranja klijentelističko-korupcionaškog karaktera trodecenijske nepromijenjene vlasti, nedavno se pojavila i nova sintagma, koja obilježava aktuelni politički momenat i ogoljava totalnu zarobljenost institucija države od strane DPS-a i njegovih satelita. Tako je Maja Karaš Bošković iz Agencije za sprječavanje korupcije obavijestila javnost da bi reditelj i član Savjeta Javnog servisa Nikola Vukčević „mogao biti u sukobu interesa“. Ova jedinstvena formulacija, nepoznata savremenim i uporednim pravnim sistemima, ukazuje da se mehanizmi DPS-a u nastojanju da Javni servis ponovo pretvore u vlastitu oglasnu tablu ne libe od upotrebe metoda imanentnih apsolutističkim režimima. Pritom se ignorišu upozorenja koja stižu od domaće demokratske javnosti i sa relevantnih međunarodnih adresa, poput nedavnog izvještaja Savjeta za ljudska prava UN-a o stanju u ovoj oblasti u Crnoj Gori, koji posebni notira nedemokratski pritisak koji vlast vrši na Javni servis.
Potom je uslijedila odluka Osnovnog suda u Podgorici, kojom je naloženo da Goran Đurović bude vraćen u Savjet Javnog servisa do okončanja pravosnažnog postupka. Međutim, očigledno da autonomne odluke sudskih organa ništa ne znače vladajućoj eliti, jer su se DPS-ovi dizači ruku iz poslaničkih klupa, a na bazi preciznih instrukcija od šefa stranke, obrušili na pomenutu odluku suda, time direktno vršeći pritisak na sudske organe i kršeći ustavni princip podjele vlasti na sudsku zakonodavnu i izvršnu. Vladajuća partija je, očigledno, došla u fazu kada drsko i otvoreno krši Ustav i zakone ove zemlje, nastojeći da odbrani poluge nedemokratske vlasti. Biće interesantno sagledati dalju dinamiku događaja, od spremnosti institucija da brane autonomiju, pa sve do reakcija međunarodnih faktora na ovakvo ponašanje vladajuće kaste, u prvom redu EU, sa kojom imamo i ugovorni odnos. Izvjesno je da kabadahijski odnos DPS-a prema državnim institucijama ne može biti u skladu sa evropskim sistemom vrijednosti kojem se nominalno teži.
