Izvještaj Evropske unije o Crnoj Gori - iako pisan karakterističnim diplomatskim jezikom u kojem i vlast i opozicija nalaze osnove za svoje potpuno suprotne komentare - svojim stavovima i kritikama nas upućuje na popravne ispite u mnogim oblastima.
Činjenica da je u ranijem periodu zaustavljen točak evropskih integracija ne pravda slabosti ispoljene u 2021. godini koje su konstatovane u izvještaju Evropske komisije.
Opet je u centru kritika pravosudni sistem koji je, čast izuzecima u toj oblasti, bio u dužem periodu politički kontrolisan, vremenom postajući u svom degenerativnom vrhu čak neki oblik zaštite kriminala i korupcije, posebno one na visokom nivou.
Krajnje je alarmantno da još nismo, pa ni godinu dana nakon političih promjena, uspjeli da ozbiljnije reformišemo pravosudni sistem koji tako ostaje dobrim dijelom parapravosudna tvorevina, pa nas Evropska komisija i u ovom izvještaju podsjeća na neophodnost pravno političkog ishoda afere “Koverta”.
Svima je jasno da obaveze iz poglavlja 23 i 24 ostaju uslov za dalje napredovanje Crne Gore u narednom periodu.
Ovaj izvještaj, makar bio izbalansirano kritički intoniran, treba shvatiti na najozbiljniji način. I to u dijelu konkretnih primjedbi ali i u imperativu funkcionisanja državnog sistema na bazi evropskih pravila i vrijednosti.
Glavna poruka je očekivanje da se u Crnoj Gori, nakon ranije dominantno korupcionaške politke , zatim alternative koja je pokazala dosta slabosti pa i nedoraslosti u rješavanju mnogih izazova, konačno konstituiše ozbiljna državna politika koja će biti zasnovana na evropskim vrijednostima snažne vizije i pragmatizama, posebno pravne države.
Izvještaj Evropske unije treba da bude strateški kompas Crne Gore
