Humanost u sjenci politike
Ako su stavovi bili različiti u vezi sa zgradom za penzionere, odbornici su bili složni u namjeri da daju doprinos kako bi Odluka o kriterijumima, načinu i postupku raspodjele sredstava nevladinim organizacijama bila što kvalitetnije i pravednije izbalansirana. Riječ je o usklađivanju sa izmenama i dopunama Zakona o nevladinim organizacijama, koje je barska opština prva ispunila i biće primjer drugima. Opština je uvela i mjere koje Zakon “ne prepoznaje”, odnosno izdvojila je osam NVO sa posebnim statusom. U ovu grupu spadaju: Društvo dobrovoljnih davalaca krvi-2 organizacije, Organizacija slijepih za Bar i Ulcinj, Organizacja civilnih invalida rata, Udruženje paraplegičara, Udruženje gluvih i nagluvih, Društvo za djecu sa posebnim potrebama i ”Adrija”.
Povodom ove tačke dnevnog reda Savo Vujošević podsjetio je da nevladine organizacije iz opštinskog budžeta nisu dobijale sredstva još od 2010. godine. Ipak, i u teškim uslovima radile su svoj plemeniti posao. On je predložio amandman da se sredstva za NVO sa posebnim statusom povećaju sa 15 na 40 procenata, što je prihvaćeno. I Vujošević i drugi odbornici govorili su o izuzetnom radu i ugledu Društva dobrovoljnih davalaca krvi Luke Bar. Koristeći institute “slobodne stolice”, u ime Društva sjednici je prisustvovo Božo Joličić, koji je podsjetio na izuzetno težak položaj članova ovog društa, koji posljednjih godina djeluju uglavnom zahvaljujući podršci Opštine. U tom kontekstu predloženo je da se za nevladine organizacije ubuduće iz Budžeta izdvaja više od sadašnjih 0,5 procenata.
Raspravu je zaključio gradonačelnik dr Zoran Srzentić, koji se odbornicima zahvalio na pažnji koju su posvetili ovoj temi.
Odbornici su raspravljali o još dvije teme koje se takođe mogu svrstati u nastojanja da se građanima Opštine poboljšaju uslovi života. Naime, na dnevnom redu je bio predlog Odluke o taksi prevozu, kojim se preciziraju uslovi za dobijanje licence, kriterijumi za određivanje broja taksista, cijene i kvaliteta usluga. Učesnici u raspravi načelno su podržali predložena rješenja, ali je bilo i onih koji su imali primjedbe i sugestiju da se uslovi poslovanja moraju precizirati, dok je Savo Vujošević ukazao na određene “nelogičnosti i kontradiktornosti odluke”.
Još više pažnje izazvao je predlog Odluke o javnom linijskom prevozu putnika u gradskom i prigradskom saobraćaju. Dominirao je stav da je sadašnji prevoznik nekvalitetan, da je veliki dio opštine nepokriven javnim prevozom, jer prevoznik ne vozi tamo gdje nema finansijski interes. Više učesnika u raspravi imali su iste ili slične predlog, koje je Savo Vujošević formulisao kao pitanje: “Da li je rukovodstvo Opštine razmišljalo da lokalna uprava sama organizuje javni prevoz? Ako se isplati prevoznicima, valjda bi i Opštini”!
“Od donošenja Zakona o socijalnoj i dječjoj zaštiti do ove odluke prošlo je pet godina! Naši sugrađani u stanju socijalne potrebe sve vrijeme su primali po 30 eura. To znači da ste krali od siromašnih”!
Ovu rečenicu izgovorio je odbornik DEMOS-a Savo Vujošević, povodom Odluke o socijalnoj i dječjoj zaštiti, koja je bila na dnevnom redu sjednice Skupštine Opštine Bar, 8. februara. Podržali su ga odbornici opozicionog bloka, koji su takođe apelovali da se na ovoj izuzetno važnoj temi ne ubiraju politički poeni, već da svi zajedno rade na donošenju što boljih rešenja.
Nešto drugačije bilo je mišljenje predstavnice DPS-a Branke Nikezić: “Bilo bi još predloga za pomoć da smo u Švedskoj.”
Početak je bio slikovita najava smisla i suštine rasprave koja je vođena povodom predloga ove važne Odluke. Izgledalo je da su svi saglasni da je ova tema izuzetno značajna za žitelje barske opštine u stanju socijalne potrebe. Sticao se utisak da postoji opšta saglasnost da bi za siromašne , posebno za djecu, trebalo učiniti najviše što se može. U raspravi je, međutim, mnogo aktivnija bila opozicija. Bilo je predloga da bi pomoć trebalo da se proširi na ishranu, odjeću i udžbenike za siromašne učenike barskih škola.
Nastojeći da izmjenama I dopunama poboljša predlog Odluke o pravima iz socijalne i dječje zaštite, Savo Vujošević predložio je dva amandmana:
(1) “U članu 10, stav 3, umjesto 100 eura mijenja se i stavlja iznos 120 eura, kao jednokratna pomoć za novorođenčad”;
(2) “U članu 10 dodaje se stav 4, za svako novorođeno dijete čiji roditelji su u stanju socijalne potrebe, ili bez zaposlenja, isplaćuje se jednokratna pomoć u iznosu od 350 eura”. U obrazloženju je Vujošević rekao da za takvu odluku nema zakonskih smetnji, a ni sredstva nisu problem: “ Umjesto što je za promotivne aktivnosti predsjednika Opštine u Budžetu predviđeno skoro 50 hiljada eura, a za rurarni razvoj 200 hiljada, što je očigledni predizborni trik, bolje bi bilo da se sredtva usmjere siromašnima”.
Na žalost, ni jedan amandman nije prihvaćen. Nakon što je Olivera Vidaković, sekretar/ka Sekretarijata za društvene djelatnosti rekla da bi drugi amandman mogao biti prihvatljiv ukoliko bi iznos bio korigovan na 130 eura, Vujošević je ponovo reagovao amandmanski i ovaj predlog je konačno podržan.