Aktuelnim zapletom između Vlade i pravosuđa samo je produžen odavno uspostavljeni kontinuitet problema crnogorskog pravosudnog sistema.
Stiče se utisak da se u polemici na relaciji Vlada-institucije pravosuđa zaobilazi suština, odnosno da je Vlada u obavezi da saopšti preciznije kritičke formulacije, imajući u vidu da je odgovorna za stanje u svim segmentima društva. Nije slučajno da Ustav u članu 100 definiše da Vlada vodi unutrašnju i spoljnu politiku, što podrazumijeva i njenu odgovornost u tim oblastima.
Pored činjenica dobro poznatih crnogorskoj javnosti i Evropska unija u svojim izvještajima, pa i u poslednjem, kritički ukazuje na stanje u pravosuđu. Kakvo je objektivno stanje u ovoj grani vlasti najbolje se vidi po potpunom zastoju u realizovanju zadataka iz poglavlja 23 i 24, u kojima se insistira na mjerljivim rezultatima u borbi protiv kriminala i korupcije.
Zato Vlada, umjesto izjava koje više liče na političko i lično prepucavanje, ima pravo i dužnost da pokreće ozbiljne i argumentovane javne inicijative bazirane na ustavnim odredbama, kojima koriguje deformacije u određenim oblastima.
To bi bilo u interesu demokratije i građana, ali i onog segmenta pravosuđa koji profesionalno obavlja svoj posao i koji je neopravdano degradiran ukupnim stanjem. Konačno, interes je građana da se stvori sistem u kojem je pravda profesionalno efikasna, bez političkih uticaja i iznad svega ista za sve.
