Đukanović u fazi otvorenog ponižavanja Evropske unije
Odnosi i zapleti između Đukanovića i EU dobijaju zaista groteskne momente. Dok Evropska unija uprkos svim dosijeima koje imaju o profilu Đukanovića zadržava političku komunikaciju pa i saradnju sa njim rizikujuću zbog toga svoj kredibilitet u demokratskoj javnosti Crne Gore sam Đukanović sve više gubi strpljenje sa EU.
U petak 4. novembra je javno na nekom od vlasti režiranom forumu kritikovao EU učeći je što treba da radi. On se na kraju izlaganje čak rugao nazvaši Evropsku uniju nevjestom, sa svim neukusno - pamfletskim asocijacijama.
Nije slučajna arogancija Đukanovića prema EU. Tokom afere Snimak, dokazanom primjeru izborne korupcije, kada je EU više puta, pa i zvanično u Izvještaju o napredovanju tražila politički i pravni epilog te afere Đukanović je u parlamentu, odgovarajaući na pitanje potpisnika ovih redova, rekao da je afera Snimak nepostojeća, da je zapravo isfabrikovana. Pred ovim direktnim izazovom Evropska unija se povukla.
Vidjevši takvo povlačenje pritom vjerovatno računajući na podršku nekog jačeg međunarodnog igrača od Brisela sada Đukanović zbija šale na račun nesposobnosti EU.
Inače poslednja kritika Evropske unije je obrazložena na nivou samog Đukanovića. Kombinacijom arogancije, blefova i poslovične ignorancije.
Đukanović kaže, u prazan prostor koji EU ne umije da ispuni na Zapadnom Balkanu sada se pojavljuju drugi. Navodni – Rusi, Turci, Kinezi.
Elementarno obrazovan čovjek zna da su Turska i Rusija već nekoliko vijekova na ovaj ili onaj način prisutni na ovim prostorima ili tome teže.
U novijem periodu sa Rusijom je sve intezivirano tajkunskom saradnjom samog Đukanovića i ruskih partnera, sve to sa korupcionaškim poduhvatima i ekonomskim katastrofalnim bilansima - kako svjedoči i tadašnji predsjednik Skupštine.
Kina je u Crnoj Gori prisutna na bazi ugovora za izgradnju 40 kilometra puta, ugovora koji je tražila i potpisala Đukanovićeva vlada sa bilansima koji tek dolazi građanima na račun.
Zanimljivo je da Đukanović u svojoj kritici EU i prostoru koji ona ostavlja za druge subjekte ne pominje SAD kao prisutne na ovom prostoru, iako znamo da ona to jeste posebno u političko –vojnom smislu.
Jedino objašnjenje, koje nije nije promaklo ovdašnjoj javnosti i šire, da se crnogorski autokrata, 25 - godišni vladar jedino plaši SAD smatrajući je glavnim režiserom na ovom prostoru. Dakle, po njemu neuporedivo važnija od EU, zato se Đukanović tako i odnosi prema Briselu. U ovoj fazi već spreman da javno ocjenjuje Evropsku uniju pa i da joj uputi i po neku, kao prethodnih dana, posprdnu, u svakom slučaju, ponižavajuću metaforu.
Ako je Evropska unija iz nekih svojih razloga spremna da prihvata kritičke ocjene Đukanovića o njoj i odustane od svojih verbalnih zahtijeva za mjerljive rezultate u borbi protiv korupcije u kriminala, da odustane od traženja evropskih standarda, posebno u domenu funkcionisanja pravne države u Crnoj Gori, onda crnogorskoj demokratskoj javnosti ostaje da to primi k znanju i da ona ponešto zaključi i vrednuje o svemu tome.
Pa i o sve aktuelnijem pitanju - da li će, kako se na početku razumjelo, Evropska unija faktički uticati na procese u Crnoj Gori u kontekstu pretenzije crnogorske države da postane članica EU ili će Milo Đukanović i partija koju kontroliše ocjenjivati Evropsku uniju trasirajući joj dalji put.
Miodrag Lekić, predsjednik DEMOS-a
